.. nadeszła wiekopomna chwila.. będę się żalił i potrzebuję jakiegoś feedbacku.

Zacznijmy od tego, że w PU siedzę prawie dwa lata. Nie będę się wdrążał w dotychczasowe przeżycia, bo nie warto. Ważne jest dla mnie co jest teraz.

Sprawa wygląda następująco. Mam podobny problem co Piotrek, tylko że w mniejszym stopniu. Potrafię włączyć w swojej głowie 'uwodzicielski mode' i jest bajka. Rzecz tkwi, wydaje mi się, w moich przekonaniach. Chociaż systematycznie je zmieniam, to mam parę których nie mogę zwalczyć.

Chodzi o to, że potrafię bajerować 2-3 laski na raz i czuję się jak jakiś jebany bóg. A później spieprzę sobie att nie pisząc nic jeden dzień i np. laski nie odpisują na esy.

Rzecz druga: kiepsko mi idzie budowanie rapportu. Numer zdobyć potrafię nawet w minutę. Później dzwonię i co?.. nie odbiera.

To są te mniej wkurzające mnie rzeczy. Teraz przejdę do konkretów.

Jak już rozkręcę się i mam 3 TGT, to w pewnym momencie włącza mi się jakieś badziewie i mam myśli 'na ch** ci laska..', 'olej ją', 'nie odpisuje to daj sobie z nią spokój, znajdzie sie inna'. Chłopaki, chce mieć dziewczynę, chcę LTR. Nie wiem skąd biorą się moje głupie myśli. Powiecie : przekonania, tak to prawda, tylko że ja je zmieniam, robie afirmacje. Dodatkowo uważam, że jest to wynikiem wszystkiego co mnie otacza. Dla przykładu : w wakacje jak miałem więcej swobody i wyjechałem z domu na parę dni, to podbudowałem się tak, że mógłbym przenosić góry, BL jak predatora, samopoczucie jak u Buddy. Przyjechałem do domu, szkoła się zaczęła, BL mi sie sflaczył i wrócił do poziomu jak w zeszłym roku szkolnym, w głowie mam mętlik, robie z siebie głąba w szkole, nie mam gadany, czuje się po prostu jak pizda, szmata, wyjebana przez stado murzynów i udeptana przez stado słoni.

Pod koniec wakacji miałem poczucie rzeczywistości, na wszystkich patrzyłem z góry, widziałem ludzi jakby byli jakimiś sterowanymi robotami. Wiedziałem kim jestem. Teraz.. czuję się jak koleś, który jest podatny na wpływy nauczycieli, ludzi w szkole, rodziców i nasiąka ich nędznymi przekonaniami.

Jak wyrwać się z tego letargu? Jak przywrócić sobie stan z wakacji? Przecież ja się nie mogę zebrać w sobie, żeby zaprosić moja znajomą dziewiątkę w szkole na kawę. No k****.. Wcześniej przez 1,5 roku szkolnego zbierałem się żeby podejść do innej laski i nie mogłem. Spotkałem ją w końcu na mieście i był to najlepszy directowy approach w moim życiu. I co?.. zjebałem, oczywiście, że zjebałem. W szkole nie mogłem sie znowu zebrać żeby pójść i porozmawiać. 

Wiem, że mogę się z tego wyrwać. Przez całe to badziewie nie miałem w życiu żadnego związku, przez ten pieprzony system, to już nie jest strach, wiem o tym, to nie strach, to jest jakieś inne gówno. Pojechałem do chłopaków ze Szczecina i co?.. Drugiego wieczoru zaliczyłem swój pierwszy KC (pozdro chłopaki ). U siebie w mieście na imprezy nie chodzę, wieje nudą, komerchą i dresiarstwem, a nie jestem raczej typem spokojnym, na uboczu, tylko niestety rzucam się w oczy i mogę stać sie łatwym celem do bójki. Poza tym moja miasto ma niecałe 20 tys. mieszkańców, więc do kurwy idziesz sobie przez miasto i jak w ciągu pół godziny nie spotkasz 5 znajomych to masz k**** dobry dzień, a co za tym idzie, że wszystkie twarze znam już zazwyczaj z widzenia, albo już approachowałem.

Wkurwiam się przez to, łapie mnie frustracja, czasami mam takiego doła, że się w pale nie mieści. Starzy mnie nie rozumieją, bo jak mogą to zrobić, skoro są społeczniakami, ciągle tylko mi gadają żebym się uczył, wiecie jak to wkurwia? Mam czasami ochotę wydrzeć mordę : ZAMKNIJCIE RYJE!!!
Ale przecież oni chcą k**** dla mnie dobrze.. chuja dobrze. Jak ktoś może wiedzieć co jest dla mnie dobre, przecież każdy ma swój system wartości, którym chce żyć, a oni narzucają mi swój. Co to ma być do chuja?! Moralizatorstwo pieprzone?! Nie marzę teraz o niczym innym jak wygrana w Totka i usamodzielnienie się od razu jak skończę osiemnastkę (w połowie listopada). Jeszcze myśli o życiu na studiach mnie podbudowują, tylko marne to pocieszenie, bo odnoszę wrażenie, że żyję zgodnie z tym jebanym systemem i że jak zacznę studia, to nadal będę w tym brnął bez żadnych sukcesów w uwodzeniu..

Próbowałem już rozmawiać nawet z pedagog w mojej szkole.. i co ?.. przyszła na jej miejsce jakaś bambaryła, która jest ustawiona od razu do walki z uczniami, nie mam ochoty z nią rozmawiać. Serio, we wrześniu prawie miałem jakieś pieprzone załamanie nerwowe. Z każdym dniem października jest coraz gorzej. Jestem pieprzonym prawiczkiem, czującym się czasami jak szmata, zbesztana, stuletnia, zeszmacona szmata!

Jak mi się coś przypomni, to dopiszę. Chłopaki.. Sposób przekazania dobrowolny, możecie mnie pojechać, a równie dobrze możecie udzielić mi wskazówek jak to przełamać w spokojny sposób. Wszelkie sugestie mile widziane.

Nie mam z kim porozmawiać z podobnym nastawieniem, mój wing ma LTR i już nie jest to samo co wcześniej, z resztą, ja zawsze służyłem za motywującego a motywowanymi byli moi kumple, którzy mają teraz LTR'y. Ha! Świetnie! Zero Zwrotów w moją stronę, zero pomocy mi.. Tylko gadanie 'pobajerz do tej', 'znajdź sobie dziewczynę'. Takiś k**** mądry?!

Pozdro.

Ostatnio edytowany przez brzozik (16-10-2007 15:26:41)